Dirkje van Barneveld
Dirkje was de oudste dochter uit een gezin van zes kinderen. Haar ouders vestigden zich in 1886 in Austerlitz. Haar vader overleed zes jaar later, waardoor haar moeder achterbleef met de jonge kinderen. Op 15-jarige leeftijd ging ze als dienstbode in Achterveld werken voor 60 cent in de week. Toen ze 19 was trouwde ze met Gijsbert Barneveld en gingen ze wonen op de Waterlooweg in Austerlitz. Ze kregen zes kinderen. De huisarts stimuleerde haar om ‘baker’ (vroedvrouw) te worden in Austerlitz. Ze vond het mooi werk want mensen helpen was haar lust en haar leven. Na haar veertigste ging ze in Zeist de officiële baker opleiding volgen. In 1947 was zij 25 jaar vroedvrouw en had ze 10 jaar les gegeven op de vroedvrouwen opleiding in Zeist. Dirkje werd weduwe in 1953. Op 82-jarige leeftijd hielp Dirkje voor de laatste keer een baby ter wereld, de 500ste. Op 10 oktober 1989 overleed Dirkje in haar slaap, op 3 maanden na 108 jaar oud. Dirkje van Barneveld was een boegbeeld voor veel vrouwen in Austerlitz. Een hardwerkende, maar arm gebleven vrouw, die altijd bereid was om mensen te helpen die het nog slechter hadden dan zijzelf. Er is in Austerlitz een straat naar haar genoemd.