Auguste de Marmont
Aan het einde van de 18de eeuw kreeg de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden te maken met oorlogen van de Franse alleenheerser Napoleon Bonaparte. In 1795 moest ons land daardoor een Frans leger van 25.000 militairen dulden én betalen. De opperbevelhebber, Generaal en Chef, werd de jonge Franse generaal Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont, die zijn hoofdkwartier vestigde in Utrecht. Hij verenigde zijn troepen in een kamp op de heide tussen Driebergen en Zeist. In 1805 kreeg De Marmont van Napoleon opdracht om de grote troepenmacht in juli in te schepen in Den Helder. Napoleons invasieplannen op Engeland werden echter onverwacht afgebroken. De troepen werden ontscheept en hebben enkele dagen daarna nog eenmaal overnacht in het kamp. Vanuit het kamp ging het richting Mainz. De periode De Marmont in de Bataafse Republiek was hiermee afgesloten. Zijn hoogste positie was maarschalk, Maréchal d’Empire.